Większość drzewostanów Puszczy Bukowej jest zgodna z lokalnymi warunkami siedliskowymi. Dzięki prowadzonej od dziesiecioleci pielęgnacji  Puszcza Bukowa stała się wzorcowym przykładem prawidłowego zagospodarowania drzewostanów bukowych. Nasiona zebrane w tutejszych drzewostanach nasiennych (o najlepszych cechcach genetycznych) są wysoko cenione jako idealny materiał do tworzenia nowych pokoleń dorodnych, bukowych lasów.

Dominujące tu lasy bukowe i bukowo-dębowe zagospodarowywane są wyłącznie rębniami stopniowymi i częściowymi. Oznacza to, że dojrzałe do pozyskania drzewostany usuwane są w długim okresie czasu, w tempie dyktowanym przez rosnące pod nimi młode pokolenia. Pozwala to w znacznym stopniu zachować ciągłość zachodzących w lesie procesów przyrodniczych i minimalizuje stres, jakiem podlega użytkowane przez człowieka środowisko. Młode pokolenie lasu, zastępujące dojrzały drzewostan, może powstać naturalnie - z samosiewu - co dotyczy niemal wszystkich tutejszych buczyn -  lub sztucznego odnowienia. Samosiew powstaje poprzez rozłożone w czasie usuwanie dojrzałych drzew, w tempie pozwalającym na obfity obsiew nasion, osłonę siewek w początkowym okresie ich życia i uprzątnięcie drzew rodzicielskich, gdy zaczynają hamować rozwój swego potomstwa.

Pozyskaniu drewna towarzyszy zawsze zasada ochrony bioróżnorodności, polegająca m.in. na pozostawianiu biogrup (ostoi stanowiących min. 5 % każdego fragmentu lasu, w którym dojrzały drzewostan jest usuwany w celu zapewnienia wzrostu młodemu pokoleniu). We wszystkich fragmentach Puszczy pozostawiane są do naturalnej śmierci i rozkładu tzw. „drzewa ekologiczne”.

Tam, gdzie odnowienie naturalne nie jest możliwe (np. na powierzchniach, gdzie nie udał się samosiew, albo konieczna jest przebudowa (zamiana) drzewostanów iglastych na liściaste -  las odnawiany jest sztucznie przez sadzenie. Niezbędne do tego sadzonki wyrastają z nasion zebranych w tutejszych drzewostanach nasiennych i przechowywanych jako depozyt genetyczny w należącej do nadleśnictwa przechowalni nasion w Pniewie

Młode drzewka posadzone wczesną wiosną w ilości 6­-8 tysięcy na jednym hektarze stają się częścią złożonego procesu pielęgnacji i ochrony. Po 120-130 latach młody las osiągnie dojrzałość i cykl przemiany pokoleń rozpocznie się na nowo. Tak jest w Puszczy od dziesięcioleci.

Zarządzające lasami Puszczy Bukowej Nadleśnictwo Gryfino gospodaruje tu według zasad wielofunkcyjnej gospodarki leśnej. Jej celem jest jednoczesne wypełnianie przez las wielu istotnych dla społeczeństwa funkcji – produkcyjnych, klimatycznych, wodo i glebochronnych, krajobrazowych, rekreacyjnych czy zachowania bioróżnorodności. Dlatego też podstawowa funkcja gospodarcza – produkcja drewna, podlega tu wielu ograniczeniom, a  blisko  14 % powierzchni tutejszych lasów jest wyłączona z użytkowania.

Wielowątkowość gospodarki leśnej na terenie puszczy potwierdza plan urządzenia lasu - dokument w oparciu, o który pracują tutejsi leśnicy. Zawarte w nim zapisy dotyczące gospodarki leśnej uwzględniają wytyczne dokumentów odnoszących się do ochrony puszczańskiej przyrody. Jednymi z najistotniejszych są: plan zadań ochronnych dla specjalnego obszaru ochrony siedlisk Natura 2000 Wzgórza Bukowe PLH 320020 oraz plan ochrony Szczecińskiego Parku Krajobrazowego „Puszcza Bukowa”. Dzięki blisko 3 letniemu procesowi tworzenia planu urządzenia lasu i jego konsultacjom z każdą zainteresowaną grupą społeczną możemy mieć pewność, że realizowana tu gospodarka nie wpływa negatywnie na trwałość i stabilność procesów przyrodniczych.

Rozmiar użytkowania drzewostanów na terenie Obrębu Rozdoły, w skład, którego wchodzi Puszcza Bukowa w latach 2007-2016 kształtował się średniorocznie na poziomie 57 663 m³. Na najbliższe 10-lecie średnioroczny rozmiar użytkowania zaplanowano na poziomie 58 388 m³. Stanowi to różnicę wynoszącą 1%.

Jednocześnie zapas drewna* w Obrębie Rozdoły, w tym w Puszczy Bukowej wzrastał i wynosił:

- na 1. 01. 1997 r. -  2 702 819 m³

- na 1. 01. 2007 r. – 3 091 678 m³

- na 1. 01. 2017 r. – 3 272 721 m³

Prognozy na najbliższe dziesięciolecia kształtują się następująco:

Stan na rok   01.01.2027    01.01.2037    01.01.2047

Zapas (m³)   3 318 785      3 370 856      3 420 980

Zasobność (m³/ha)*           375     381     387

* zapas - miąższość drewna w rosnących drzewostanach

* zasobność drzewostanu - jest to przeliczony na konkretną powierzchnię (najczęściej na 1 hektar) zapas danego drzewostanu. Zasobność wyrażamy w m³/ha.

Dla porównania przeciętna zasobność drzewostanów Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie wynosi 276 m³/ha grubizny* brutto i jest wyższa od przeciętnej zasobności w Lasach Państwowych o 24 m³/ha

*grubizna - drewno okrągłe posiadające w cieńszym końcu średnicę co najmniej 7 cm w korze - grubizna brutto lub 5 cm bez kory - grubizna netto

Dane te obrazują, że pomimo użytkowania gospodarczego - Puszczy Bukowej wciąż przybywa – wzrasta zarówno zapas drewna jak i zasobność drzewostanów.

Pozyskanie i sprzedaż drewna to nie tylko dbałość o główne źródło finansowania gospodarki leśnej. To także wyraz szacunku dla minionych pokoleń leśników. Korzystając z owoców ich pracy dzisiaj, czynimy wszystko, aby las, który zostanie po nas, jeszcze lepiej służył następnym pokoleniom. Odnowienie, wzrost różnych pokoleń lasu, dojrzewanie i pozyskanie drewna biegną równocześnie w tysiącach miejsc Puszczy Bukowej. Wszystkie razem tworzą jej żywy, dynamiczny kształt - nieustająco zmienny a przecież ciągle ten sam